Hoe belangrijk is het nou echt om keurig binnen de lijntjes te blijven? Na haar overlijden vond ik in mijn moeders kast een dikke envelop met het opschrift “Gewonnen kleurwedstrijden”. Eind jaren ’40 won ze elke kleurwedstrijd die maar langs kwam.
In 1976 deed ik ook aan eentje mee, uit het 4=6 vakantieboek. Ik kleurde netjes, maar in een gedurfde kleurkeuze. In enkele vlakjes plakte ik een stukje stof of aluminiumfolie. De kleurplaat plakte ik op een groter vel en ik tekende een stripverhaal langs de rand. Het leverde me een tweede prijs op. Ik won waarschijnlijk omdat ik mijn moeders wijze raad had opgevolgd.
Wijze raad
- Binnen de lijntjes kleuren is niet genoeg, dat doet iedereen.
- Het gras groen kleuren en de lucht blauw doet bijna iedereen, maar het hoeft niet.
- Doe iets extra’s, waar niet om gevraagd wordt, maar wat wel iets toevoegt.
Bottom line 1: Ongeschreven regels slaan de wereld dood.
Bottom line 2: Als je je slechts aan ongeschreven regels houdt, waarom zouden ze dan voor jou kiezen?
Mijn moeder vond regels wel degelijk nuttig, ze was trouwens juf op een LOM-school. Maar ongeschreven regels die geen ander doel lijken te hebben dan dat iedereen blindelings hetzelfde doet, daar had ze minder mee.
Ongeschreven regels
Hier zit een universele wijsheid in verscholen. Welke ongeschreven maar nutteloze regels bepalen de alledaagse logica in jouw organisatie? Welke kansen voor verandering blijven daardoor liggen?
Ja! Wij wonnen ook wel eens met een kleurplaat, omdat we watten op de wolken plakten en met glitter werkten.
Paar jaar geleden overigens met ‘gewoon netjes kleuren’ gewonnen. Ik kleurde eigenlijk vooral om junior te stimuleren de kleurplaat af te krijgen en volwassenen mochten ook inleveren. 🙂