Hij neemt de twee tot de rand gevulde papieren tassen van Marqt in ontvangst. Bij zijn fiets kijkt hij alvast. Wat een goede vangst vandaag! Hij laadt de hertenbiefstuk, de entrecote en de zalm over in zijn rugzak. De tiramisu en de cheesecake legt hij er voorzichtig bovenop. De overige spullen stopt hij bijelkaar in één papieren tas, de andere gaat in de prullenbak.
Als hij even later de deur van één hoog passeert, gaat die net open. Elsa, met haar brievenbussleutel in de hand. Ze kijkt hem stralend aan en laat haar ogen naar de papieren tas afglijden.
‘Haai, buuv’, zegt hij vrolijk, ‘alles goed? Too Good To Go is weer véél teveel voor ons, kan ik nog wat aan jou kwijt? Wil je misschien een pakje tempeh?’
Ze glimlacht en zegt ‘Eh, nee dank je, die van vorige week ligt ook nog in de koelkast.’
‘Een pak magere yoghurt dan?’
‘Eh, ja, doe die maar.’ Wat heb je allemaal nog meer gekregen vandaag?
Hij zet de tas op de grond en laat haar kijken. Twee preien en een spitskool. Een bak tofu. Twee pakken magere melk. Drie zakken gesneden soepgroenten.
‘Wat een saaie dingen zeg, jij hebt ook altijd pech. Ik had gisteren mosselen en pizza in de tas. En trouwens, ook sticky toffee banana cake. Weet je wat? Wil jij een stukje? Dan heb je toch nog wat lekkers.’
‘Oh graag, heerlijk! Ja, het is de ene keer lekkerder dan de andere keer. Maar daar doe ik het natuurlijk niet voor. Het gaat om de verspilling! Vreselijk toch, dat dit anders állemaal zou worden weggegooid? Die mentalitéit!’
Heel leuk verhaal-want je laat mij in verwarring achter-ik kan er net niet de vinger achter krijgen en dan is het goed!
Ha, Leo, nu maak je me heel nieuwsgierig naar je verwarring!